چشمان عروسکم را می گیرم
نمی خواهم مثل من ببیند و حسرت بکشد
می ترسم بهانه گیر شود…!

خجالت نکش..

اینجوری هم به من نگاه نکن...

تو در چشمان من از تمام فرشته های دنیا زیبا تری...

حتی با ..

این لباس کهنه ...

با این دستهای چروک و سرما زده ..

لبخند بزن عروسک من...

سهم تو از دنیا لقمه ی کوچکی است که در دست داری..

ببخش که صدای گریه هایت را نمیشنویم ،

گوشمان از قیمت دلار و ماشین و ویلا پر شده...

لالا لالالا بخواب دنیا خسیسه
واسه کمتر کسی خوب مینویسه،
یکی لبهاش تو خوابم غرق خنده است،
یکی چشماش تو خوابم خیسه خیسه..

کاش یه ماه هم بود موظف بودیم

از اذان صبح تا غروب فقرا رو سیر کنیم

نه اینکه گشنگی بکشیم تا اونهارو درک کنیم

به چه می اندیشی دخترکم

به فقر ونداری....؟

به عروسک نداشته ات یا به شکلات یا لباس نو...

یا آینده در ابهامت؟

نه به نان می اندیشی که امشب با آن سیر شوی

به کجا چنین شتابان؟

این عکس برای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضونه که بچه های گروه یتیمان زهرا(س) به ملاقات بچه های یتیم موسسه آتیه رفته بودند 

این موسسه 14 تا کودک زیر 12 سال دارد ک هرکدهم از آنها فرشته ای از فرشتگان آسمانی هستند

در صورت تمایل به شرکت در این مناسبت ها اسامی خود را به همراه شماره همرا خود برای ما در قسمت نظرات قرار دهید

   چنین روزهایی که دروازه های آسمان نیایش بیش از پیش به رویمان گشوده شده، فرصت را غنیمت شماریم و نیایش دستانمان را به  سوی آسمان بفرستیم.     آری، بیایید به مولایمان علی علیه السلام اقتدا کنیم و همانند او، کوله بارهای آذوقه را کوچه به کوچه و شهر به شهردر میان مستضعفان تقسیم کنیم. بیایید      «سجاد علیه السلام را الگوی خویش قرار دهیم که پشتش از بردن کوله بارهای غذا زخم شده بود». بیایید فرمایش رسول خدا صلی الله علیه و آله را آویزه دل   هامان کنیم که فرمود:«هر که یک درهم در راه خدا بدهد،خدا برایش هفتصد ثواب می نویسد». بیایید در کوچه های تنهایی و غربت، دستان پر عطوفت محرومان   را مهربانانه در دست بفشاریم و آنان را میهمان معرفت و محبت خویش کنیم.

   پیامبر اعظم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله : «صدقه، بلا را دفع می‏کند و مؤثرترین داروست. درد و بیماری را چیزی جز دعا و صدقه از بین نمی‏برد».
   پیامبر اعظم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله : «صدقه، هفتاد نوع بلا را دفع می‏کند».
   امام علی علیه‏السلام : «صدقه، دارویی مؤثر است».
   امام محمدباقر علیه‏السلام : «احسان و صدقه، فقر را می‏زداید و بر عمر می‏افزاید و هفتاد مرگ دل‏خراش را از صاحب خود دور می‏کند».
   امام صادق علیه‏السلام : «بیماران خود را با صدقه درمان کنی

 «اگر نیکی کنید، به خود کرده‏اید و اگر بدی کنید، از آن خودتان است». بهترین راه تشویق انسان به کار خیر، بهره‏گیری از حس غریزی خوددوستی اوست.  قرآنابتدا می‏فرماید: «هر کس در گرو اعمال خویش است.» آن‏گاه ادامه می‏دهد: «نیکی‏هایی که می‏کنید، به خود می‏کنید و زیان بدی‏های شما نیز به خودتان  برمی‏گردد.» بدین وسیله، انسان را به خوبی و پرهیز از زشتی دعوت می‏کند. امام علی علیه‏السلام در این باره می‏فرماید: «تو اگر نیکی کنی، خودت را گرامی  داشته‏ای و به خودت نیکی کرده‏ای و اگر بدی کنی، خودت را خوار کرده‏ای و به خودت زیان رسانده‏ای.» این سنتی همیشگی است و نیکی‏ها و بدی‏ها سرانجام  به خود انسان بازمی‏گردد. هر ضربه‏ای که انسان به دیگری می‏زند، بر پیکر خویشتن روا داشته و هر خدمتی به دیگری می‏کند، در حقیقت به خود خدمت کرده  است. در طول تاریخ بسیار بوده‏اند کسانی که همواره در پی اجرای عدالت و صلح، نیکوکاری کردند و ثمره‏اش را در این دنیا یا دنیای ابدی به دست آوردند.

«هرگز به نیکی نمی‏رسید تا از آنچه خود دوست دارید، انفاق کنید و هر چه انفاق کنید، حتما خدواند بدان داناست.» رسیدن به مقام نیکوکاران واقعی، شرایط بسیاری دارد. یکی از آنها، انفاق کردن از اموالی است که انسان به آن علاقه دارد. عشق و علاقه واقعی به خدا و احترام به اصول انسانی و اخلاق آن‏گاه روشن می‏شود که انسان بر سر دوراهی قرار می‏گیرد: در یک طرف، مال و ثروت یا مقام و منصبی است که مورد علاقه شدید اوست و در طرف دیگر، خدا، انسانیت و نیکوکاری قرار دارد. اینجاست که انسان با انتخاب راه نیکی و نیکوکاری، عشق و علاقه حقیقی خود را به خداوند اثبات می‏کند. بعضی افراد عادت کرده‏اند وسایل و اموال دست دوم یا دست چندم خود را انفاق می‏کنند. این انفاق‏ها، نه موجب تربیت معنوی و پرورش روحی انسان می‏شود و نه سودی به حال نیازمندان دارد، بلکه در برخی موارد، اهانت به آنها و تحقیر ایشان نیز شمرده می‏شود. پس سزاست در انفاق که گیرنده حقیقی آن خداوند است و طرف دیگر آن، تهی‏دستان هستند، دقت کنیم تا موجب توهین و تحقیر نیازمندان نشویم و به ورطه گناهی ناخواسته نیفتیم.

آگاه باشید که خدا در هیچ جا، همچون آنجا پرستش نمی شود که آدمی برای
نیکی کردن به برادران و زیارتشان گام بر می دارد.
امام صادق (ع)

بی شک هر گام کوچک شما در گشودن گره فرو بسته

نیازمندان و مستمندان با استقبال رحمتی وسیع از جانب

آن که تار و پود زندگی در دستان توانای اوست مواجه

خواهد شد و با ستایش فرشتگان رحمتش بدرقه خواهد گشت 

که در کتاب آسمانی اش فرمود :

« هرگز به حلقه نیکوکاران در نمی آیید مگر آنکه از آن چه دوست می دارید به دیگران ببخشایید.» سوره آل عمران 91

دستهای کوچک کودکانی که از موهبت پدر محرومند،

چشم های نگران بیوه زنانی که بار سنگین زندگی از

طاقت شانه های آنان فراتر رفته است و دلهای خسته

نیازمندانی که از شدت نجابت هرگز لب به شکوه

نمی گشایند، هر روز و هر لحظه در انتظار یاری پاک

و پر برکت شماست.

بیا و امتحان کن!

یک روز همه ی وجودت را از دری بگذران که من هر روز روح خود را از آن عبور می دهم و گم می‌شوم.

دستت را به سوی من دراز کن چرا که دستهای من سرشار از صدای قدم های کودکانی است که صبح با لبخند خداوند بیدار می شوند و چه ضرورت غمناکی است وقتی بر ما تحمیل می شود بردباری در این قحطی فرصت و جیره بندی آفتاب!